Konfrontacja

Ostatnimi czasy dokonałem przekładu własnego "Ja" na płaszczyznę filozoficznego zmagania się z samym sobą. Ogólny obraz przedsięwzięcia jest dość wybiórczy, gdyż opiera się tylko o wybranych myślicieli czy też poszczególne szkoły, których rola w historii filozofii jest jednakże bardzo istotna. Popełniając owe porównania, na nowo ogarnęła mnie niemoc zmieszana razem z egzystencjalnym rozdarciem, przyobleczona widmem chaosu i niedoskonałości.

• zazdrość oraz stan złości wynikający z braku biernego w swoim niewzruszeniu - przyjmowania losu, jakby to sobie życzyli Stoicy.
• Kierkegaardowskie brzemię duchowego rozdarcia, podpartego nieustanną wspinaczką do góry w obliczu własnych słabości i wiecznych wątpliwości zrzuca mnie bezpardonowo na dół, w chwili gdy obecność Absolutu staje się w końcu przejrzysta. Ponownie staczam się niczym Syzyfowy kamień.
• Heglowskie pogodzenie się z samym sobą jako elementem zanurzonym w rzece dziejów? To przerasta całokształt moich zdolności (samo)afirmacyjnych.
• Podążać Stirnerowskim szlakiem opartym na bezinteresownym egoizmie, dążącym w swojej zaciekłości do siania destrukcji w kontaktach międzyludzkich - brzmi interesująco. Zwłaszcza w oparciu własnych racji i działań na Nicości, która nie wiedzieć czemu jest mi bliska. Jednakże za głęboko już tkwię w tych podłych strukturach tworzących społeczeństwa, bym bezgranicznie zaczął troszczyć się o Siebie kosztem innych.
• Marks nadal teorii doskonałość. Mały element pocieszenia, reszta przełożona na płaszczyznę praktyczną to tylko synteza łez i podziałów. Nie ma sensu się powtarzać, choć mawiają, że historia to lubi.
• Schopenhauer zbyt bolesny. To co stanowi podstawę mojego zewnętrznego wyobrażenia na temat świata, staje się wewnętrznym koszmarem z chwilą, gdy zaczyna zadawać rany kłute nadające cierpieniu wymiar rzeczywisty i realny.

Kompletna porażka, do ziemi przybijająca klęska. O nieszczęsny Ja. Nie pozostaje mi nic innego jak w całym tym patosie, filozoficznym żargonie przyjąć opcję ostateczną - Nietzscheańską.
Spoglądam na Siebie ze wszystkich możliwych kierunków, dostępnych stron i dochodzę do wniosku, że jestem niczym więcej jak tylko "tym, co przezwyciężone być powinno."

"Upadek Woli Mocy"

**Sistrenatus - Just Like A Dream**